پنجشنبه که با عالوچه و زاالک رفتیم بیرون سر اینکه به عالوچه گفتم چرا پیجت هیچ پست و استوری ای نداره برگشت بهم گفت آخه من فقط واسه دوستای صمیمیم استوری و عکس و اینا میذارم تو که دوست صمیمیم نیستی! منم گفتم آخه هیچی تو پیجت نیست!! اون استوریایی که واسه دوستای صمیمیش که من جزءشون نیستم اصلا وجود نداشتن و پیجشم پرایوت نبود :// اصلا جوابش ربطی به سوال من نداشت :/ و باز هم یه سری دیگه گفت تو که جزء دوستای صمیمیم نیستی :| میخواستم برگردم بگم خب توام نیستی واقعا و ما اصلا رفیق فاب و صمیمی نیستیم و من اصلا دوست صمیمی ندارم چرا یجوری حرف میزنی انگار مثلا من آرزومه با شماها صمیمی شم و دوس داشتم بگم من اصلا اگه دوستی جز شما دوتا داشتم و باهم اوکی بودیم شاید با شما کات میکردم اما خب متاسفانه نگفتم ولی واقعا از طرز رفتارش عوقم گرفت و درک نکردم فازشو :/ آخه میدونین چیه؟ اگه مثلا اون دوماه یبار سراغ منو بگیره من یه ماه یه بار سراغشو میگیرم یا اگه به اونا باشه همین بیرون رفتنامونم کمتر میشه اما من اوکی میکنم و باهم هماهنگشون میکنم و واقعا نفهمیدم هدفش چی بود از اونطور حرف زدنش ولی واقعا بدم اومد ولی باز به روی خودم نیاوردم و امیدوارم برسه اون روز که از ترس تنهایی مطلق با همینام نمونم که فکرنکنن خبریه =)) کنج دوس داشتنی من
اعتراف نومه ی یک عدد هیچا
بلاگفای دوست نداشتنی من
اصلا ,واقعا ,دوستای ,اگه ,آخه ,صمیمیم ,و باهم ,میکنم و ,ولی واقعا ,من اصلا ,واسه دوستای
درباره این سایت